Photo by Florian Klauer on Unsplash
Ziezo, ik heb mijn bolide terug. Er was iets misgelopen met de verwittiging vanwege de fietshandel waardoor ik dinsdag dan maar bleef doorwerken in plaats van vroeger naar huis te gaan om voor sluitingstijd mijn fiets op te pikken.
Vandaag voor de zekerheid toch maar even gebeld. Ja hoor. Mijn trouwe ros stond als nieuw op me te wachten. En soepel dat hij rijdt. Een zaligheid. Apetrots en dankbaar.
Ik besloot de bus te nemen om hem op te gaan pikken. Toen aan het station twee broertjes opstapten en de jongste de oudste met glinsterende ogen wou jennen door vanop de bank achter hem met ferme bovenhandse zwaai op zijn hoofd te meppen, greep de vaderfiguur naast hem kordaat in door de belhamel zijn pols vast te grijpen. Kereltje liet het niet aan zijn hart komen en hief telkens opnieuw zijn hand op, uitdagend glimogend naar de wat onrustige man naast hem. Jongensstreken. De oudere broer was zich van geen kwaad bewust en genoot schijnbaar van zijn rugwaartse rit.
Ik besloot een halte te vroeg af te stappen en repte me om de straat over te steken. Pas 300m verderop kwam ik, door even achterom te kijken vooraleer ik overstak, tot het besef dat al die tijd een man vlak achter me had gelopen.
Hij liep nu rechtdoor, ik sloeg wat beduusd af.
Ik had hem echt niet opgemerkt en dat vond ik geen fijne gewaarwording.
Dat heb je dan met observatievermogen.
Denk je net dat je het hebt, laat het je alweer in de steek.
Aandacht als het handvol zandkorrels dat in een zandloper je tijd doorglijdt.
Pittige wind nog overigens, al viel het fietsen wel mee nu alles weer soepel draait.
De laatste dagen is het meermaals voorgekomen dat ik midden in de nacht wakker werd van het geraas en geratel van wind en regen tegen mijn ramen. Echt niet meer normaal. Vannacht schreef ik er tijdens zo´n insomnia dan maar een gedicht over dat ik vandaag herwerkte tot onderstaande:
Droomloos
hoor hoe de nacht huilt
en het luchtruim gonst
ik ijl droomloos een flater
van mens die zielloos graait in groei
de pijn van moeder aarde broeit
Zullen onze kinderen nog naar school kunnen fietsen straks?