Verdorie toch, wat ben ik blijkbaar een sloddervos geworden. Dan schrijf ik een thema op vanochtend…ergens…een thema waar ik een blogbericht aan wou wijden vanavond. En dan wil ik net beginnen schrijven en heb ik intussen geen idee meer waar ik het papiertje heb gelegd. Of op welk blad, dat hoogstwaarschijnlijk over iets anders ging, ik dat ene woord er ergens tussen heb gekribbeld.
Of heb ik dat allemaal toch alleen maar gedacht?
Ach ja, zo gaat het leven soms.
Moeten jullie, lezers die er al dan niet zijn, weer genoegen nemen met kribbels en krabbels die ‘hic et nunc‘ vanuit de binaire ruimte lettergewijs tevoorschijn vloeien bij ons Fiducia.
Mmmh…ik zal die uitdrukking ‘hic et nunc’ voor de zekerheid maar even opzoeken ergens in een betrouwbare bron, alvorens ik jullie, of mezelf, met nonsens overlaad.
Wie je ook bent, daar…
Houd je Van ons Ens?
Enfin, ik merk dat mijn mondhoeken krullen bij zoveel opgezochte onwetendheid.
‘Hic et nunc‘ dus.
Hilarisch. Bots ik op het rijmwoordenboek van Van Dale en blijkt dat een woord dat goed rijmt op “hic et nunc“, “BOENK” is.
Onmeetbaar, zoveel taalvirtuositeit.
Als jij dus één van die mensen bent die graag gedichten schrijft die rijmen, die ook een beetje intelligent ogen omdat er Latijnse uitdrukkingen in worden gebruikt, dan kan je bij deze aan de slag met ‘Hic et Nunc‘ en ‘Boenk‘.
Dat dit nu bij mij een lachkronkel geeft tijdens het schrijven, zal ik u voor de volledigheid maar niet vertellen.
Al een chance dat ik dat woord niet heb gevonden op dat papiertje waar mijn geheugen moeilijk over deed. Welke draai zou deze woordenkronkel dan hebben genomen, toch?!
als ik hic et nunc niets vind
dan zoek ik webgewijs
waar elke uk zo´n taart verslindt
bedenk ik “Boenk”
we hebben prijs!
Dankjewel om vol te houden 🙂
Hmmm 🙂
🙂