‘Dag struisvogel, wil je een kopje thee?’
‘Ja graag, maar ik wil eerst ergens mijn hoofd in steken.’
Dat schrijft Toon Tellegen op pagina 60 in zijn boekje ‘Het liefst van al’.
Ik zoek een metafoor voor cultuur en wil bekijken tot waar ik kom met het woord ‘afwaswater’.
Een waarschuwing: dit blogbericht betreft louter een metaforische exploratie, waarbij de schrijver geen flauw benul heeft wat de uitkomst zal zijn. De schrijver vergeeft zichzelf al op voorhand mocht deze exploratie de spuigaten der absurditeit uitlopen. Wat mathematisch gezien zou betekenen dat het bericht opnieuw tot de rede zou toetreden.
De schrijver is geenszins aansprakelijk voor eventuele verwarrende omstandigheden ter hoogte van het hoofd van de lezer. De lezer van dit blogbericht bedoel ik, het blogbericht dat hier verder vorm zal krijgen. Of vorm heeft gekregen, in uw geval lezer.
Zo vul je dus wit op met zwarte letters. Als daar zijn:
“Ik zoek een metafoor voor cultuur en wil bekijken tot waar ik kom met het woord ‘afwaswater’.”
Exploratie:
Er is een verschil tussen afwaswater waar handmatige afwas in wordt gepleegd (verpleegd??) en afwaswater waar volautomatisch allerlei belangrijke dingen in gebeuren.
Afwasmiddel voor handmatige afwas is vloeibaar waar het voor de machinale poets in blokvorm wordt toegediend, eventueel verrijkt met een vloeibaar glansmiddel.
(Voor zover ik nog mee ben. Of wordt het vuil vandaag de dag van de vuile vaat ‘getrild’?)
Mij wordt verteld dat minder afwaswater nodig is, minder cultuur dus, in een automaat in vergelijking met de handmatige afwas. Wat wellicht inhoudt dat machinaal afwaswater een grotere concentratie vuil bevat voor dezelfde afwasportie dan het water in de pompbak. Of de emmer, of de lavabo, het babybadje…
Meer creatieve bestemmingen dus voor handmatig afwaswater.
Vuil water van de afwasmachine wordt automatisch geloosd, afgevloeid dus. Mocht het handmatige spoelwater (hier introduceer ik een nieuwe term) nog proper genoeg zijn dan kan het eventueel nog gebruikt worden om wat sanitair te poetsen.
Heb ik overigens nog nooit gedaan maar wat niet is, is moeilijk te vatten soms 🙂
Ha! Die wending had je niet verwacht hé, lezer 😉
Als je manueel de afwas doet krijgt het afwaswater emotie mee. Je kan al je liefde in het afwassen leggen, wat de kopjes, schoteltjes en bestekconsoorten apprecieren omdat ze enkel volledig opgeschoond op het druiprek worden neergevleid.
Een afwasmachine bekommert zich niet om de diversiteit van kopjes en schoteltjes en of die nu nog van de bomma waren of veel geld hebben gekost of van plastiek zijn.
Als het programma gedaan is, is de afwas proper, punt. Hoezeer jij daar als eigenaar ook tegenin gaat.
Ge zult er uw pollen aan vuil moeten maken wilt ge ze in een andere staat opbergen in de kast!
Vanwaar de ‘ge’ Fiducia?…
Ach, het thema leidt me er automatisch naartoe.
Cultuur dus. Niet met een grote c maar ik moest het met een grote c schrijven omdat het woord aan het begin van een zin stond.
Wie zegt dat dat moet?
De juf, ooit, toen.
En wat weet de juf daarvan? Moogt gij uw goesting dan niet doen?
Als gij een c wilt schrijven in plaats van een C, dan doet ge dat toch gewoon?
cultuur…effe proeven…Brrr…is wel aanpassen zo…
Ik ben stilaan toe aan een conclusie merk ik.
Als je wil dat servies van de bomma, je beste bestek uit de bestekkoffer en die pan van de Meus in goede conditie blijven, dan kan je die best met liefde voorzien van een zorgzame portie Aandacht met oog voor diversiteit. Als je je telgen in hun vrije momenten een plek geeft waar ze kunnen blinken en je zo flirtend uitnodigen het beste van zichzelf te geven voor hun volgende opdracht, dan krijgt van mij jouw afwaswater een grote C.
Wat is de link tussen afwaswater, cultuur en een struisvogel?
Oh mooi Fiducia, een kop-staart verhaaltje 😉