Het is weer zover. Het brein dat deze vingers aanstuurt gaat weer iets te snel. De persoon die diezelfde vingers hanteert amuseert zich daar ontzettend goed mee maar de observator in huis adviseert ‘dimmen’. Dus tracht ik hier een blogbericht te produceren dat niet de spuigaten der humor uitloopt.
Kan dat?
Dat is een vraag inderdaad die op zich niet zoveel inhoudt.
Dit kan misschien ook, of deze en ´t gene.
Daar niet van. Maar van wat dan wel?
Ja, dat soort humor dus.
Laat ik dus bij wijze van oefening even mijn dag overlopen en inzoomen op het moment waar ik het kleine zwartharige en zwartogige meisje tien eurocent gaf in de bakker. Omdat ze dan niet helemaal terug naar huis moest omdat het hoopje muntjes dat ze op de toonbank legde net niet voldeed aan de broodprijs.
En wie kreeg de vertederde blik denk je?
Ik!
Ja, echt, ik meen het! Heel ge-meen zelfs.
‘Soms moeten we een beetje helpen hé‘ zei de bakkersvrouw nog.
Ik glimlachte, omdat ik nog blij was voor het meisje en zij mijn blik en blijk van inlevingsvermogen dankbaar weerlachte.
Ik voelde me vreemd genoeg ook een beetje schuldig. Ik had immers net drie koffiekoeken gekocht en drie pistoletjes, om de lunch bij mijn zus wat te stofferen. En eerlijk, ik ken helemaal de prijzen van koffiekoeken en consoorten niet. Een broodprijs ken ik wel. Die ligt een stuk lager en geeft meer waar voor zijn geld dan mijn eigen aankoop. En minder toegevoegde suikers.
Maar, ik mocht toch ook een beetje trots zijn op mezelf dat ik zo zonder nadenken meteen die ontbrekende tien eurocent heb opgediept. Mijn koffiekoek smaakte daardoor minder als een bittere pil zonder glaasje water.
‘Laat het u smaken‘ heb ik die kleine juffrouw nog ingefluisterd.
En weg waren we.
Al pruttelde mijn fietsslot wel een beetje tegen. Maar dat is de moeite van het vermelden niet waard, daarom heb ik het hier weggelaten.
Ah neen, hier pas.
Sorry!
Lapsus.
Zo flinterdun kan een momentopname zijn.
En zo warm kan het hart ervan gaan gloeien.
Aardig zijn. Keiplezant! Ook eens proberen!
Keiplezant zijn…is daarentegen soms wel een beetje vermoeiend voor de observator…en andere mensen.