Photo by Andraz Lazic on Unsplash
Het geluid van stilte. Er valt zoveel in te ontdekken.
Stilte kunnen vinden tussen de razende auto´s aan de straatkant. Maar toch maar gauw de laptop meenemen naar mijn klaptafeltje aan de achterzijde van het huis. Met zicht op mijn koertje, onze boom en zijn zoekende herfstbladeren.
Het gaat op deze plek toch net iets makkelijker om tussen al het geluid de stilte te detecteren en ook mijn lichaam daarin mee te nemen. We stillen ons.
Ik zal eens even zoeken of ik ergens nog een gedicht over stilte heb. Momentje, ik ben zo terug 😉
Afstand
ze vult haar lege hand op met verdriet
en ziet hem niet
de arm die naar haar reikt
en niet bereikt
waar elkeen naar verlangt
een aai
een lach
een samen
in ijle stilte huil je niet
Misschien doe ik het gedicht tekort, misschien begrijp ik het niet helemaal. Maar wat ik prachtig vind is: een aai/een lach/een samen. Dat is denk ik waar het om gaat. Korter en treffender heb ik het niet eerder gelezen.
Wel wel…het zijn natuurlijk weinig woorden, je kan erover gekeken hebben 😉 Dank voor je bezoekje Peter.
Ewel ………………………… hier word ik zooooo stil van …………………………….
Ik ga deze echt een paar keer moeten lezen om het helemaal ……………….. te bevatten.
En in de stilte …. moet ik ook stil vallen … oh ADD hoofd toch … welke reflectie geeft Fiducia Caro jou? …………..
Juist ja …. tussen al het geluid de stilte detecteren …. ?? maar ik neem de uitdaging aan …. 😉
🙂