Photo by Matt Collamer on Unsplash
als ik mezelf in tranen tref
teken ik geen bezwaar
ik neem mijn jas
kam nog mijn haar
sluit de deur en word gewaar
ik wandel en ik huil
snik nog een poos en pruil
onrecht vloek ik van me af
mensen kijken
zijn te laf
met nieuwe adem keer ik terug
zet een kop koffie
warm mijn rug
schrijf de ervaring van me af
het blad wordt nat
ik ben bekaf
Wow … jouw diep menselijkheid nam wederom het woord …
Oh! Ik, menselijk? 😉