Photo by KT on Unsplash
soms lees ik tussen regels
waar de maker zich verschuilt
de waarde van zijn woorden weegt
en stiekem spaties ruilt
en soms
als in een dagdroom
wendt de schrijver zich tot mij
dan spant een snaar dit lichaam aan
en trilt emoties vrij
dan murmel ik
dat kan toch niet
je bent toch niet bijzonder
hoe kan de maker weten
wat is dat voor gedonder
het geeft niet
ik bemin
de woorden die ik vind
blij voor hen
blij voor mij
ik lees niet meer
maar ben