Vertragen

Photo by Pascal van de Vendel on Unsplash

Ziezo, andere tune opgezet om dit systeem tot vertraging te dwingen.
Even halt houden ook vooraleer een nieuwe regel te beginnen.
De intentie doorvoelen om minder hard op mijn toetsenbord te tokkelen. En af en toe een nipje van mijn melk nemen.
Maar zorgen dat ik niet van mijn melk geraak daardoor. Flauw, flauw.

Waar sta ik vandaag? Nergens, ik zit. Zucht en virtuele snuitentrekkerij van mijn toehoorders. Flauw, opnieuw.
Staand tokkelen zou de druk op mijn toetsen alleen doen toenemen. De zwaartekracht, weet je wel. Dat kan ik mijn laptop niet aandoen.
Halt houden. Bezinnen. En bedenken dat de dag mooi is geweest.

Heb mijn betaalde werkdag op mijn vrijwilligerslocatie doorgebracht, omdat ik daar een overleg had deze namiddag.
En omdat het mocht van mijn baas. Bespaart me anderhalf uur (zinloze) verplaatsing.
Eerst dus alleen en dan samen met collega-co-creatoren een tekst doorworsteld en fijngetuned.
Er is nog wat opschoonwerk aan maar ik heb er alle vertrouwen in.

Morgen mijn wekker weer op kwart na zes zetten en de eerste uren op het werk de notities die ik daarstraks maakte van to do´s vertalen naar actie.
Doorsturen ook, zodat ook de collega´s die afwezig waren mee zijn.

Nu ja, dat is dus mijn voornemen. Net zoals ik het voornemen maakte om in het weekend de boekhandel op mijn zolderverdiep onder handen te nemen en delen van mijn collectie ‘en masse’ naar de kringloopwinkel te brengen. Tot de aarzeling kwam bij het vastnemen van de boeken samen met de gedachte dat er misschien toch nog ergens een goestingske leeft om de inhoud alsnog te consumeren. Maar uitstel is geen afstel. En gedane zaken nemen geen keer. Huh?! Voornemen is dus niet hetzelfde als resultaat boeken.
Resultaatboeken. Zucht.

Ook op een mysterie gebotst in de vooravond. Een online videosessie waarvan ik het geluid niet geregeld kreeg terwijl er bij een soortgelijke video van dezelfde organisatie geen probleem opdook. Bizar. Ook een vriendin bleek geen problemen te hebben ondervonden toen ze de vido bekeek.

Ach ach. Ik laat er vannacht mijn onderbewuste eens op los en misschien krijg ik morgenavond in een handomdraai dat ding aan de praat. Gewoon aan het juiste knopje draaien. Op het juiste moment weliswaar. Dat is met alles zo. Zucht.

Enfin. Ik ben nog steeds wat opgedraaid maar het gaat me lukken te vertragen. Daarstraks trouwens een korte begeleide meditatie gedaan vooraleer ik neerschreef wat mijn intentie is voor de komende maanden. Hetzelfde als enkele maanden geleden, maar dan op een grotere schaal. Over het valoriseren van talenten enzo.

Oh ja, vandaag had ik ook een inspirerende spreuk van gratefulness.org in mijn mailbox…even opsnorren:
‘Happiness is the absence of the striving for happiness.’ CHUANG-TZU

Zeg dat ik het gelezen heb.