Photo by Andrew Neel on Unsplash
muze hou me even vast
het stormt in mijn lente
een oeverloos geleden kind
brult witte tranen uit
soms laag soms kilometers hoog
danst ze op een dunne koord
haar evenwicht is zoek
de maan is bleek, ik droom in kleur
waar eindigt straks haar boek
Dit is prachtig geschreven.
Dankjewel voor je waarderende woorden Peter. Fijne dag!