Onlangs zocht ik op de website van de NMBS naar de procedure om aangifte te doen van verloren voorwerpen. Ik kijk maar snel de site nog even na vooraleer ik mijn mogelijk gedateerde bevindingen hier verder beschrijf. Neen, neen, op het eerste zicht nog steeds hetzelfde.
Ik had al bij de eerste zoekopdracht de juiste pagina gevonden, waar je in zes stappen je aangifte kan doen. Een mail met traject, datum en tijdstip plus een gedetailleerde beschrijving van het verloren object is wellicht te simpel.
Stap één: ‘selecteer een voorwerp’. In gedachten vorm ik het woord ‘draagtas’ en loop de lijst af.
‘Blouse’ (wie verliest nu een blouse), scroll…,’Kinderwagen’ (geen optie mét of zonder kind) scroll…,’Nagelknipper’…nep, geen draagtas. Geen optie ‘andere’ ook. Laat ik dan maar eens, bij wijze van avontuur, ‘nagelknipper’ selecteren en verdergaan.
Volgende vraag: ‘Kleuren’. Drie vakjes om een kleur te kiezen. Roestbruin staat er niet tussen. Dan neem ik maar de kleur bij aankoop, zilverkleurig. Eén kleur zal wel voldoende zijn.
Ik krijg nog twee vakjes van elk 50 karakters voor extra kenmerken en daarbovenop een vak met zowaar 500 karakters aan ‘Extra info die ons kan helpen het voorwerp te vinden:’
Daar schrijf ik bij wijze van experiment ‘hij lag op het tafeltje en er hing nog een stukje van mijn rechter pinknagel met afgebladderde rode nagellak aan’. Ik had ook de inhoud kunnen schrijven van de mail die ik zou gestuurd hebben mocht deze applicatie niet bestaan…maar dat zal wel niet de bedoeling zijn. Dat is voor interpretatie vatbaar en niet zomaar in vakjes te stoppen. Veel moeilijker te registreren.
Laat ik maar even verdergaan. Tijd is geld, nietwaar.
‘Waar heb je het voorwerp (of de voorwerpen) exact verloren?’ Ja, let op het woord ‘exact’. Want in de opties vind ik ‘Belgisch station’, ‘Binnenlandse trein, ‘Internationale trein’. Aha…zodra ik een optie kies kan ik de details wél opgeven. Eindelijk. Tss tss tss…, niet te snel oordelen.
De bladen met ‘Persoonsgegevens’, ‘Overzicht’ en ‘Bevestiging’ overloop ik maar even niet.
Vreemd is het toch, dat bij het bouwen van dergelijke applicaties zo weinig rekening wordt gehouden met gebruiksgemak.
Laatst kocht ik een zonnebril op sterkte en tegen de tijd dat de opticien alles had geregistreerd wat hij nodig achtte, was de zon weg. En had ik, omdat ik naar de oorsprong van zijn gezucht had gevraagd, een heel verhaal over de ontwikkeling en implementatie van gebruiksonvriendelijke software mee naar huis.
Maar… Ik ben blij met mijn bril. En de draagtas waarvan ik dacht dat mijn dochter hem op de trein vergeten was, waarvan ik dacht dat er cursusmateriaal met notities van een heel semester in zat, is terecht.
Geen probleem, toch?!